اختصاصی حمیدرضا صدر؛ هفت نکته ناگفته نبرد یووه - رئال
 |
دیدار یوونتوس - موناکو احتمالا ملال آورترین بازی لیگ قهرمانان این فصل بشمار می‌رفت، ولی پسران بانوی پیر برابر رئال مادرید در تورین نبرد جانانه و هیجان انگیزی انجام دادند. در کنار همه این‌ها حال و هوای دلپذیری درباره این بازی یوونتوس جلب نظر می‌کرد. 12 سال از آخرین حضور آن‌ها در نیمه نهایی لیگ قهرمانان سپری شده بود و همه چیز مثل بازگشت به مدرسه پس از مدت‌ها دوری بود. اینکه منتظر بمانید زنگ رفتن سر کلاس را به صدا درآورند. مثل این بود آلساندرو دل پیرو، ادگار داویدز و پائولو مونته‌رو بازگشته‌اند تا وداع کنند. شنیدن صدای طرفداران بیانکونری شیرین بود. خیلی زیاد. راه‌راه پوش‌های سیاه و سپید مبارزه‌جو بودند و بلند پرواز. آن‌ها اجازه ندادند مادریدی‌ها سازشان را با هم کوک کنند. ایسکو، سرجیو راموس و رودریگز 39 بار توپ را بین یکدیگر از دست دادند. در حالی که آرتورو ویدال فوق‌العاده بود و بیش از هر بازیکنی در میدان توپ را به چنگ آورد. زانوی ستاره شیلیایی در برهه سرنوشت‌سازی بهبود یافته.
توز در 31 سالگی
ستاره یوونتوس باز هم او بود: کارلوس توز، آپاچی، کارلیتو. کسی که احتمالا تصور نمی‌کرد بار دیگر در این مرحله لیگ قهرمانان حضور پیدا کند. او برابر رئال تهدیدکننده‌ای دائمی بود. گل اول با ضربه محکم او و بازگشت توپ برابر پای آلوارو موراتا به ثمر رسید و گل دوم با فرارش در مصاف با دنی کارواخال - که همه می‌دانستیم نمی‌تواند توز را مهار کند - و ضربه پنالتی که بدست آورد و آن را به ضربه پیروزی‌بخش بدل ساخت. او هفتمین گلش را در لیگ قهرمانان زد. در حالی که آخرین گلش را در اروپا با پیراهن منچستر یونایتد در 2008 به ثمر رسانده بود. شادی از ته دلش را می‌فهمیدیم. بازگشت توز در 31 سالگی شیرین شده.
موراتا یک مادریدی رانده شده است
آلوارو موراتا دروازه رئال را گشود. گشود ولی شادی نکرد. به هوا نپرید و فریاد نکشید. او در مادرید زاده شده و از بچگی طرفدار رئال بوده. در 16 سالگی از ختافه راهی رئال شده و در 18 سالگی نخستین بازی‌اش را برای سپیدپوشان برنابئو انجام داده. وقتی ژوزه مورینیو پا به برنابئو گذاشت از موراتا به عنوان یکی از مردان کلیدی آینده رئال نام برد و ترکیب بازی‌اش را با فرناندو مورینتس مقایسه کردند. او پارسال در لیگ قهرمانان طی پیروزی 1-3 رئال برابر شالکه برای کارلو آنچلوتی گل زد و در فینال برابر آتلتیکو ده دقیقه‌ای هم بازی کرد، ولی خب همه می‌دانند پرواز در دل کهکشانی‌ها چه مصائبی دارد. موراتا راهی تورین شد و اکنون اگر رئال راهی فینال نشود پسر 22 ساله مادریدی یکی از بازیگران اصلی آن سقوط بوده.
کاسیاس به پایان راه در برنابئو رسیده
آن اشتباه ایکر کاسیاس بدترین اشتباهش در این فصل بشمار نمی‌رفت، ولی نمایانگر نزول کلی‌اش بشمار می‌رفت. احتمالا بهتر می‌توانست برابر شوت کارلوس توز که به گل اول یووه منجر شد واکنش نشان دهد. در آن سوی میدان جی‌جی بوفون قرار داشت که هرچند چهار سال بزرگ‌تر از کاسیاس است ولی هم آماده‌تر ظاهر شد و هم هوشیارتر. نزول ایکر کبیر طولانی شده و غم‌انگیز. کاسیاس مثل کمدینی شده که تلاش می‌کند مخاطبانش را بخنداند ولی دیگر خنده‌ای نمانده و همه میزها را ترک کرده‌اند. داوید دخیا در حال بدل شدن به گزینه اصلی برای حضوری بلند مدت درون قاب دروازه رئال شده که کاملا قابل درک است.
به کریستیانو نگاه کنید
باز هم دروازه را باز کرد. کریستیانو رونالدو دروازه یووه را گشود تا 4 گل طی 4 روز زده باشد (از دیدار تا سویا تا رویارویی با یووه). تا تعداد گل‌هایش در این فصل را برساند به 53. گل او با ضربه سر از فاصله نزدیک به ثمر رسید که گل 76 او در لیگ قهرمانان بشمار می‌رفت. 62 گل از این 76 گل او با پیراهن رئال زده شده‌اند. آن هم طی کمتر از شش سال. او تاکنون برای رئال 306 گل در 296 بازی زده و با 16 گل پشت سر رائول به عنوان بهترین گلزن تاریخ رئال قرار دارد. ولی یادمان باشد 445 بازی کمتر از رائول برای رئال انجام داده.
سه بازیکن سقوط کرده رئال
شاید بسیاری از حمله‌های اسپانیایی‌ها علیه گرت بیل بی‌اساس باشند و برگرفته از بازی‌های ژورنالیستی و همین‌طور دیگر آزاری از نوع اسپانیایی. ولی نمایش بیل برابر یووه با هر معیاری مصیبت بار بود. به نظر می‌رسید رئال ده نفره بازی را آغاز کرده و ده نفره هم به پایان برده. او فقط 16 پاس کامل ارسال کرد و فقط یک شوت به سوی دروازه بوفون نواخت که توپ راهی خارج میدان شد. او آن قدر ضعیف بازی کرد که روزنامه اسپانیایی آاس، که پس از هر بازی به بازیکنان نمره‌ای می‌دهد، از گذاشتن عددی برابر نام گرت بیل خودداری کرد. خرید صد میلیونی فلورنتینو پرس بدل به چالش بزرگی برایش شده و پسر محجوب ولزی را هم در باتلاق عمیقی انداخته... مارسلو و کارواخال هم کنار گرت بیل در سیاهه بدترین‌ها جای ویژه‌ای داشتند. اگر کارواخال آن ضربه پنالتی را تقدیم یووه کرد، مارسلو بیش از هر بازیکنی در میدان توپ را از دست داد. ضربه‌هایش یا بیش از حد بلند بودند و یا بیش از حد کوتاه. گل اول یووه برگرفته از جایگیری بد او شکل گرفت و مقدمه گل دوم هم با از دست دادن توپ توسط او در میانه میدان رقم خورد.
